زمین گرد است

تویی که مرا دور زدی اینجا زمین است ، حال و روزت دیدنیست

فردا به خودم خواهی رسید....!
 

تکلیفم روشن شد

خاموش میشوم
شیرینم ....
فرهاد وار اینبار باید به جای کوه
دل بکنم

دلگیرم…

مدتی هست،
که هر روز غروب،
دلم آرام ندارد.
مدتی هست،
که آواز و ترانه،
انگار،
پیش من بی رنگ است.
مدتی هست،
پریشانی من،
رنگ تنها شدن است.
رفتن و از همه بگسستن و
دلگیر شدن.
من دلگیر،
تو را میخواهم،
که ترانه بشوم.
من دلتنگ،
تو را میخواهم
که پر از صبحت عشق
در خانه ام بکوبی تو و مهمان بشوی…